مقایسه اسنپدراگون ۸s نسل ۴ و اسنپدراگون ۸s نسل ۳؛ نبرد پرحاشیه پردازنده‌ها

شرکت کوالکام، پیشرو در صنعت نیمه‌هادی‌ها، از جدیدترین تراشه خود در رده‌ی میان رده، موسوم به اسنپدراگون ۸s نسل ۴، رونمایی کرد. این محصول در سلسله مراتب جدید تراشه‌های موبایل این شرکت، جایگاهی دقیقا پایین‌تر از سطح تازه معرفی‌شده الیت را به خود اختصاص داده است.

برخلاف تراشه‌های رده‌ بالای الیت که از هسته‌های پردازشی اختصاصی Oryon کوالکام بهره می‌برند، اسنپدراگون ۸s نسل ۴، همانند نسل پیشین خود یعنی اسنپدراگون ۸s نسل ۳، همچنان بر پایه‌ی طراحی‌های استاندارد شرکت ARM استوار است. با این وجود، فراتر از نام‌گذاری تکراری، نسل چهارم این تراشه، تغییرات قابل توجهی را در سطح پلتفرم به ارمغان آورده که نیازمند بررسی دقیق است. در این مقاله، به مقایسه‌ اسنپدراگون ۸s نسل ۴ و اسنپدراگون ۸s نسل ۳ می‌پردازیم.

پردازنده مرکزی و پردازنده گرافیکی

هر دو تراشه‌ی اسنپدراگون ۸s نسل ۴ و نسل ۳ با استفاده از فرآیند پیشرفته‌ی ۴ نانومتری شرکت TSMC تولید شده‌اند و هر دو از پردازنده‌های مرکزی مبتنی بر معماری Cortex شرکت ARM و پردازنده‌های گرافیکی سری آدرنو کوالکام استفاده می‌کنند. اما تفاوت‌های زیادی در ساختار آنها وجود دارد.

اسنپدراگون ۸s نسل ۴ به یک پردازنده مرکزی هشت هسته‌ای مجهز شده است. رهبری این مجموعه بر عهده‌ی یک هسته‌ی قدرتمند Cortex-X4 با فرکانس کاری ۳.۲ گیگاهرتز است. در کنار آن، هفت هسته‌ی دیگر از نوع Cortex-A720 قرار دارند که سه هسته با فرکانس ۳.۰ گیگاهرتز، دو هسته با فرکانس ۲.۸۰ گیگاهرتز و دو هسته‌ی دیگر با فرکانس ۲.۰۲ گیگاهرتز فعالیت می‌کنند.

در مقابل، ساختار اسنپدراگون ۸s نسل ۳ شامل یک هسته‌ی Cortex-X4 با فرکانس ۳.۰ گیگاهرتز، چهار هسته‌ی Cortex-A720 با فرکانس ۲.۸ گیگاهرتز و سه هسته‌ی کم‌مصرف Cortex-A520 با فرکانس ۲.۰ گیگاهرتز بود.

نکته‌ی برجسته در اسنپدراگون ۸s نسل ۴، حذف کامل هسته‌های کم‌مصرف Cortex-A520 است که در نسل‌های قبلی وظیفه‌ی مدیریت پردازش‌های سبک را بر عهده داشتند. این هسته‌ها جای خود را به مجموعه‌ای کامل از هسته‌های A720 داده‌اند. این تغییر ساختاری، همراه با افزایش فرکانس هسته‌ی اصلی، طبق اعلام رسمی کوالکام، منجر به بهبود ۳۱ درصدی عملکرد پردازنده مرکزی نسبت به نسل ۳ شده و در عین حال، مصرف انرژی آن را تا ۳۹ درصد کاهش داده است که بهبود قابل توجهی در بهره‌وری انرژی محسوب می‌شود.

در بخش گرافیک، هر دو نسل از پردازنده‌های گرافیکی آدرنو بهره می‌برند، هرچند کوالکام هنوز شماره‌ی نسخه‌ی دقیق آن‌ها را فاش نکرده است. با این حال، پردازنده‌ گرافیکی در نسل ۴ یک ارتقاء بزرگ به شمار می‌رود، زیرا معماری آن مشابه معماری به‌کار رفته در تراشه‌ی پرچمدار ۸ الیت است که از تکنیک معماری برش‌خورده بهره می‌برد. در نتیجه‌ی این بهبود معماری، کوالکام ادعا می‌کند که تراشه گرافیکی در ۸s نسل ۴ قادر است عملکرد گرافیکی را تا ۴۹ درصد نسبت به پردازنده گرافیکی در ۸s نسل ۳ افزایش دهد.

علاوه بر این، ۸s نسل ۴ از ویژگی‌های پیشرفته‌ی گیمینگ سری الیت پشتیبانی می‌کند، از جمله Game Super Resolution 2.0 برای ارتقاء هوشمند وضوح تصویر به ۴K و همچنین روشنایی سراسری برای بهبود کیفیت رهگیری پرتو (Ray Tracing) با شتاب‌دهنده‌ی سخت‌افزاری. لازم به ذکر است که نسل ۳ نیز از قابلیت رهگیری پرتو پشتیبانی می‌کرد، اما قابلیت Frame Motion Engine 2.0 آن تنها می‌توانست نرخ فریم را از ۶۰ فریم بر ثانیه به ۱۲۰ فریم بر ثانیه دو برابر کند.

هوش مصنوعی روی دستگاه

کوالکام تغییرات قابل توجهی را نیز در واحد پردازش عصبی (NPU) تراشه‌ی اسنپدراگون ۸s نسل ۴ اعمال کرده است. موتور هوش مصنوعی کوالکام (Qualcomm AI Engine) در این تراشه‌ی جدید، عملکرد کلی هوش مصنوعی را تا ۴۴ درصد بهبود بخشیده است. یکی از دلایل این بهبود، دو برابر شدن حجم حافظه‌ی اشتراکی در این بخش است که تعامل کاربر با مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) یا مدل‌های زبانی بصری بزرگ (LVM) را به شکل محسوسی سرعت می‌بخشد.

این تراشه همچنین یک هاب حسگر دو هسته‌ای را معرفی می‌کند که از دوربین همیشه فعال پشتیبانی می‌کند. این قابلیت، امکان استفاده از ویژگی‌هایی مانند بازگشایی قفل با تشخیص چهره و اسکن سریع کدهای QR را فراهم می‌آورد، مشابه قابلیتی که در نسل ۳ نیز وجود داشت.

با این حال، یکی از بزرگترین جهش‌ها در پردازشگر سیگنال تصویر (ISP) رخ داده است. ISP در نسل ۴ اکنون قادر است تا ۲۵۰ لایه را به صورت زنده در تصویر تفکیک و پردازش کند. این یک پیشرفت عظیم نسبت به توانایی تفکیک تنها ۱۲ لایه در نسل ۳ است. این قابلیت می‌تواند مزایای عملی بسیار مهمی در ویرایش پیشرفته‌ی عکس، تشخیص دقیق‌تر اشیاء در صحنه و پردازش زنده‌ی ویدیو داشته باشد و امکان جداسازی و دستکاری عناصر تصویر را با دقت بسیار بالاتری فراهم کند.

دوربین و تصویربرداری

اسنپدراگون ۸s نسل ۴ همچنان از پردازشگر سیگنال تصویر سه‌گانه ۱۸ بیتی Cognitive، مشابه نسل قبلی خود، بهره می‌برد. اما قابلیت‌های آن ارتقاء یافته است؛ اکنون این ISP از ثبت عکس با حداکثر رزولوشن ۳۲۰ مگاپیکسل پشتیبانی می‌کند، در حالی که این سقف در نسل ۳ برابر با ۲۰۰ مگاپیکسل بود.

همچنین، توانایی ضبط ویدیوی صحنه آهسته با کیفیت ۱۰۸۰p از نرخ ۲۴۰ فریم بر ثانیه در نسل ۳، به نرخ چشمگیر ۴۸۰ فریم بر ثانیه در نسل ۴ افزایش یافته است. علاوه بر این بهبودهای سخت‌افزاری، نسل ۴ چندین ویژگی دوربین مبتنی بر هوش مصنوعی را نیز به ارمغان آورده است، از جمله نسخه‌ی بهبود یافته‌ی دید در شب و قابلیت تصحیح بلادرنگ رنگ پوست و آسمان در عکس‌ها و ویدیوها برای دستیابی به نتایج طبیعی‌تر.

اتصالات

بخش اتصالات یکی از معدود حوزه‌هایی است که اسنپدراگون ۸s نسل۳، حداقل بر روی کاغذ، ممکن است برتری‌هایی نسبت به نسل جدید داشته باشد. اسنپدراگون ۸s نسل ۳ از مودم پیشرفته‌ی اسنپدراگون X70 بهره می‌برد که حداکثر سرعت دانلود تئوری ۶.۵ گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌دهد. در مقابل، مودم ۵G یکپارچه‌ی موجود در نسل ۴، حداکثر سرعت دانلود ۴.۲ گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می‌کند.

علاوه بر سرعت، اسنپدراگون ۸s نسل ۳ از پیکربندی‌های پیشرفته‌ی mmWave مانند تجمیع ۸ حامل و MIMO 2×۲ نیز پشتیبانی می‌کند که آن را از نظر تئوری برای استفاده در شبکه‌های ۵G با باند فرکانسی بسیار بالا (که البته پوشش جهانی محدودی دارند) تطبیق‌پذیرتر می‌سازد.

در زمینه‌ی اتصال وای‌فای، هر دو تراشه در سطح یکسانی قرار دارند و از استاندارد Wi-Fi 7 با حداکثر سرعت ۵.۸ گیگابیت بر ثانیه از طریق سیستم FastConnect کوالکام پشتیبانی می‌کنند. اما در بخش بلوتوث، نسل ۴ با تجهیز به بلوتوث نسخه‌ی ۶.۰، گامی رو به جلو برداشته است، در حالی که نسل ۳ همچنان بر پایه‌ی بلوتوث ۵.۴ عمل می‌کند.

ارتقاء به بلوتوث ۶.۰ پتانسیل ارائه‌ی پایداری بهتر در اتصالات صوتی و همچنین مصرف انرژی کمتر را دارد، هرچند مزایای عملی و ملموس آن در استفاده‌ی روزمره باید در دستگاه‌های نهایی مورد ارزیابی قرار گیرد.

صدا، نمایشگر و ذخیره‌سازی

هر دو پلتفرم از تکنولوژی صدای اختصاصی Snapdragon Sound و صدای فضایی پشتیبانی می‌کنند و قادر به پردازش کدک‌های پیشرفته‌ای مانند aptX Adaptive و Lossless برای ارائه‌ تجربه‌ی صوتی با کیفیت بالا هستند. اما نسل ۴ یک قابلیت جدید به نام Qualcomm XPAN را نیز معرفی کرده است که امکان پوشش صوتی گسترده‌تر و پایدارتر را با استفاده از شبکه‌ی Wi-Fi فراهم می‌کند.

از نظر پشتیبانی از نمایشگر، تغییرات قابل توجهی بین دو نسل مشاهده نمی‌شود. هر دو پلتفرم قادر به پشتیبانی از نمایشگرهای داخلی با وضوح +WQHD و نرخ نوسازی تا ۱۴۴ هرتز و همچنین نمایشگرهای خارجی تا وضوح ۴K با فرکانس ۶۰ هرتز هستند. نوع حافظه‌ی ذخیره‌سازی پشتیبانی شده همچنان UFS 4.0 پرسرعت باقی مانده و حافظه‌ی رم نیز از نوع LPDDR5x با فرکانس کاری ۴۸۰۰ مگاهرتز است که تغییری نسبت به نسل قبل نداشته است.

نتیجه‌گیری نهایی

در جمع‌بندی کلی، اسنپدراگون ۸s نسل ۴ بیشتر به عنوان یک اصلاح و بهینه‌سازی هدفمند نسبت به نسل پیشین خود یعنی اسنپدراگون ۸s نسل ۳ به نظر می‌رسد تا یک جهش نسلی انقلابی. ارزش اصلی این تراشه‌ی جدید در توان پردازش هوش مصنوعی قوی‌تر، بهبودهای تدریجی اما محسوس در تجربه‌ی گیمینگ و بروزرسانی‌های جزئی اما مفید در بخش اتصالات نهفته است.

با این حال، این پیشرفت‌ها کاملا یک‌طرفه نیست. این تراشه در بخش عملکرد حداکثری مودم ۵G، نسبت به نسل ۳ عقب‌گرد داشته است که این موضوع ممکن است برای کاربرانی که سرعت خام و حداکثری شبکه برایشان در اولویت اول قرار دارد، نکته‌ی قابل تأملی باشد.

علی‌رغم این موضوع، اسنپدراگون ۸s نسل ۴ بدون شک یک رقیب قدرتمند برای تجهیز گوشی‌های هوشمند اندرویدی پریمیوم در سال پیش رو خواهد بود؛ گوشی‌هایی که به دنبال ارائه‌ی مجموعه‌ای از ویژگی‌های پیشرفته و بروز هستند، اما لزوما هدفشان شکستن رکوردهای بنچمارک نیست و تعادل مناسبی بین عملکرد، امکانات و بهره‌وری انرژی را مد نظر دارند.

__ تکنو دات مرجع اخبار تکنولوژی __