کهکشان های کوتوله، چراغ های روشن کننده کیهان!
تا حالا فکر کردید چی باعث شده که نور توی تاریکی مطلق اوایل کیهان روشن بشه؟
جوابش یه چیز خیلی جالبه: کهکشان های کوتوله! بله، درست شنیدید. این کهکشان های ریز و ناشناخته، نقش خیلی مهمی توی روشن شدن کیهان اولیه داشتن.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ های فضایی هابل و جیمز وب، فهمیدن که چه چیزی باعث شده که مه ی غلیظ هیدروژن که جلوی نور رو میگرفته، کنار بره و نور بتونه توی کیهان اولیه پخش بشه.
این کشف خیلی مهمه، چون بهمون کمک میکنه که بفهمیم اوایل کیهان چه شکلی بوده.
نقش کلیدی کهکشان های کوتوله
اولش، فقط چند دقیقه بعد از انفجار بزرگ، فضا پر از پلاسمای یونیزه شده ی داغ و متراکم بود. نور خیلی کمی وجود داشت، چون به ذرات معلق توی این پلاسما برخورد میکرد و پراکنده میشد. به خاطر همین، همه جا تاریک بود.
بعد از حدود ۳۰۰ هزار سال، کیهان خنک تر شد و ذرات معلق کنار رفتن. گاز هیدروژن به حالت خنثی درآمد، ولی هنوز منبع نوری قوی ای برای یونیزه کردن مجددش وجود نداشت.
تا اینکه اولین ستاره ها متولد شدن. این ستاره ها با تابش نورشون، الکترون ها رو از اتم ها جدا کردن و دوباره گاز رو یونیزه کردن.
اما با بزرگ شدن کیهان، نور این ستاره ها به تنهایی نمیتونست همه جا رو روشن کنه. حدود ۱ میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ، تاریکی کیهان از بین رفت و جهان به طور کامل یونیزه شد.
تا حالا دانشمندان فکر میکردن که منابع قوی تری مثل سیاهچاله ها یا کهکشان های بزرگ، مسئول این یونیزاسیون مجدد بودن.اما تلسکوپ فضایی جیمز وب چیز جدیدی رو نشون داد.
مشاهده ی دقیق کهکشان های اولیه با استفاده از JWST نشون داد که کهکشان های کوتوله نقش خیلی مهمی توی این فرآیند داشتن.
این کهکشان ها علی رغم اندازه ی کوچیکشون، نور خیلی زیادی تولید میکنن و خیلی بیشتر از چیزی که قبلا فکر میکردن، رایج هستن.
تحقیقات نشون میده که تعداد کهکشان های کوتوله ۱۰۰ برابر بیشتر از کهکشان های بزرگِ و خروجی یونیزه کننده ی اونا ۴ برابر بیشتر از کهکشان های بزرگتره.
این کشف خیلی مهمه، چون گامی بزرگ در جهت درک یونیزاسیون مجدد کیهان به شمار میره.
اما کار هنوز تموم نشده. دانشمندان باید تحقیقاتشون رو روی کهکشان های کوتوله در نقاط دیگه ی کیهان هم انجام بدن تا مطمئن بشن که این نتایج فقط برای یه خوشه ی خاص از کهکشان ها صدق نمیکنه.
با این حال، همین کشف اولیه هم خیلی هیجان انگیزه و بهمون کمک میکنه که بفهمیم اوایل کیهان چه شکلی بوده.دانشمندان با مطالعه ی بیشتر کهکشان های کوتوله، میتونن پرده از رازهای بیشتری در مورد تاریخچه ی کیهان بردارن.
این کشف، نشون دهنده ی قدرت علم و فناوری در پاسخ به سوالات بنیادی بشر. با ادامه ی تحقیقات و پیشرفت تکنولوژی، میتونیم به درک عمیق تری از جهان پیرامون خودمون دست پیدا کنیم.
مثالی از کهکشان های کوتوله
- یکی از کهکشان های کوتوله ای که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته، کهکشان آبل ۲۷۴۴ نام داره.
- این کهکشان به قدری متراکم که فضا-زمان در اطرافش خم میشه و به عنوان یک عدسی کیهانی عمل میکنه.
- این امر به دانشمندان اجازه میده که کهکشان های کوتوله ی کوچکی رو که در فاصله ی خیلی دوری قرار دارن، مشاهده کنن.