اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، کشف شگفت‌انگیزی کرده‌اند. کیهان اولیه، زمانی که کمتر از یک میلیارد سال سن داشت، پر از سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم بوده است. این کشف، چالش‌های جدیدی را برای درک شکل‌گیری و تکامل سیاه چاله های کیهان ایجاد کرده و دانشمندان را به جستجوی پاسخ‌های پیچیده‌تری واداشته است.
سیاه چاله های کیهان، با گرانش فوق‌العاده قوی خود، هر چیزی را که به آن‌ها نزدیک شود، حتی نور را، به درون خود می‌کشند. این اجرام اسرارآمیز، در قلب بسیاری از کهکشان‌ها قرار دارند و بر تکامل آن‌ها تاثیر می‌گذارند.
راز رشد سیاه چاله های کیهان
یکی از بزرگ‌ترین پرسش‌ها در مورد سیاه‌چاله‌های اولیه، این است که چگونه آن‌ها در مدت زمان کوتاهی پس از انفجار بزرگ، به چنین جرم عظیمی رسیده‌اند؟ مدل‌های کیهانی موجود، نمی‌توانند به طور کامل رشد سریع این سیاه‌چاله‌ها را توضیح دهند.
دو نظریه اصلی
دانه‌های ستاره‌ای: بر اساس این نظریه، سیاه چاله های کیهان از فروپاشی ستاره‌های بسیار پرجرم تشکیل شده‌اند. این ستاره‌ها در خوشه‌های ستاره‌ای متراکم قرار داشتند و با ادغام با یکدیگر، سیاه‌چاله‌های بزرگ‌تری را تشکیل می‌دادند.
دانه‌های سنگین: این نظریه بیان می‌کند که سیاه‌چاله‌های اولیه از فروپاشی مستقیم ابرهای گازی بسیار عظیم، که توسط ماده تاریک محدود شده بودند، تشکیل شده‌اند. این ابرها بدون تشکیل ستاره، مستقیماً به سیاه‌چاله فرو ریخته‌اند.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که تعداد سیاه چاله های کیهان بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش‌بینی می‌شد. این کشف، نظریه دانه‌های سنگین را تقویت می‌کند، زیرا این نظریه می‌تواند تعداد بیشتری سیاه‌چاله با جرم اولیه بالا را توضیح دهد.
با پیشرفت تکنولوژی و راه‌اندازی تلسکوپ‌های قدرتمندتر، دانشمندان قادر خواهند بود تا به بررسی دقیق‌تر سیاه چاله های کیهان بپردازند. تلسکوپ فضایی جیمز وب، با توانایی‌های بی‌نظیر خود، می‌تواند به ما کمک کند تا به سوالات اساسی در مورد شکل‌گیری و تکامل سیاه‌چاله‌ها پاسخ دهیم.
__ تکنو دات مرجع اخبار تکنولوژی __
