بلوتوث چگونه کار میکند؟
امروزه که دنیا داره هر روز بیشتر به هم وصل میشه، از راه های مختلفی برای ارتباط با بقیه استفاده میکنیم. یکی از محبوبترین این راهها بلوتوثه که توی خیلی از وسایلی که هر روز ازشون استفاده میکنیم پیدا میشه. مثلا با بلوتوثه که میتونیم موس و کیبورد بیسیم رو به کامپیوتر وصل کنیم، یا موقع رانندگی به موسیقی توی گوشیمون گوش بدیم، یا اطلاعات سلامتیمون رو از ساعتهای هوشمند به گوشی منتقل کنیم.
وقتی دو تا دستگاه میخوان با هم بلوتوث وصل بشن، باید اول یه سری چیزها رو با هم تنظیم کنن. مثلا باید مشخص بشه که چطوری میخوان با هم حرف بزنن، با سیم یا بیسیم؟ اگه قراره با سیم وصل بشن، چند تا سیم لازمه؟ یه دونه، دوتا، هشت تا یا ۲۵ تا؟ بعد از اینکه مشخص شد چطوری میخوان وصل بشن، باید یه سری سوال دیگه هم جواب داده بشه:
توی هر لحظه چقدر اطلاعات میخوان رد و بدل کنن؟ مثلا پورتهای سریال یه ذره یه ذره اطلاعات رو میفرستن، ولی پورتهای موازی میتونن یه عالمه اطلاعات رو با هم بفرستن.
چطوری میخوان با هم حرف بزنن؟ توی هر جور ارتباطی، دو طرف باید یه زبون مشترک داشته باشن تا بتونن حرف هم رو بفهمند. توی دنیای کامپیوتر، این زبون همون پروت که باید مشخص بشه بیتها چی معنی میدن و هر دو طرف مطمئن باشن که پیامی که میفرستن همون چیزیه که طرف مقابل دریافت میکنه.
گروه علاقهمندان به بلوتوث (SIG) که یه گروه بینالمللی هست، یه سری استاندارد برای بلوتوث تعریف کرده که شرکتهای سازنده باید موقع ساختن دستگاههای جدید ازشون استفاده کنن. این استانداردها باعث میشن که همه دستگاههای بلوتوث بتونن با هم کار کنن، حتی اگه از شرکتهای مختلفی باشن.
تا الان دو تا مدل بلوتوث وجود داره: بلوتوث کممصرف (LE) و بلوتوث کلاسیک (که اسم دیگش بلوتوث BR/EDR هست). هر دوی این مدلها از یه باند فرکانسی استفاده میکنن، ولی بلوتوث LE خیلی محبوبتره چون هم انرژی خیلی کمتری مصرف میکنه و هم میتونه برای شبکههای بزرگ استفاده بشه. بلوتوث کلاسیک یه ذره سرعتش بیشتره، ولی فقط میتونه دو تا دستگاه رو به طور مستقیم به هم وصل کنه.
بلوتوث یه راه خیلی راحت و کممصرف برای وصل کردن دستگاهها به هم هست و به همین خاطر توی خیلی از وسایل مختلف ازش استفاده میشه.
دو نوع بلوتوث وجود داره:
- BR/EDR: این نوع بلوتوث برای چیزایی مثل هدست و کیبورد بلوتوث که به سرعت بالایی برای انتقال داده نیاز دارن استفاده میشه.
- LE: این نوع بلوتوث برای چیزایی مثل ساعت های هوشمند و ردیاب های تناسب اندام که به باتری کم مصرف نیاز دارن استفاده میشه.
نحوه اتصال دستگاه های بلوتوث:
BR/EDR:
اول باید دو تا دستگاه رو با هم “جفت” کنی، یعنی باید به هم اعتماد کنن.
معمولاً این کار به طور خودکار انجام میشه، ولی ممکنه لازم باشه یه دکمه رو فشار بدی یا یه کد پین وارد کنی.
بعد از اینکه دستگاه ها جفت شدن، یه شبکه بی سیم کوچیک بینشون ایجاد میشه.
LE:
برخی از دستگاه های LE نیاز به جفت شدن دارن، ولی بعضی ها هم نیازی به این کار ندارن.
دستگاهی که LE داره و می خواد به یه دستگاه دیگه وصل بشه، اطلاعات خودش رو مثل یه آگهی پخش می کنه.
دستگاه دیگه این آگهی ها رو اسکن می کنه و می تونه از بینشون انتخاب کنه که به کدوم وصل بشه.
معمولاً باید یه دکمه رو فشار بدی تا اتصال شروع بشه.
شبکه های بلوتوث:
به شبکه های بلوتوث “پیکونت” میگن.
هر پیکونت می تونه تا ۸ تا دستگاه داشته باشه.
دستگاه ها تو یه پیکونت از فرکانس های رادیویی مختلف به صورت نوبتی استفاده می کنن تا با هم تداخل نداشته باشن.
مزایای بلوتوث:
- بی سیمه و نیازی به کابل نداره.
- استفاده ازش خیلی راحته.
- با کلی دستگاه های مختلف سازگاره.
- مصرف باتریش پایینه و عمر باتری رو بیشتر می کنه.
معایب بلوتوث:
- بردش کوتاهه (معمولاً حدود ۱۰ متر).
- ممکنه با یه سری دستگاه های بی سیم دیگه که از همون فرکانس رادیویی استفاده می کنن تداخل داشته باشه.
- ممکنه ناامن باشه، پس موقع استفاده از بلوتوث باید حواست به نکات امنیتی باشه.
بلوتوث: برد بیشتر، امنیت بیشتر، و چیزهای دیگر!
بلوتوث فقط برای وصل کردن هدفون و هندزفری نیست! میشه باهاش کلی کار دیگه هم کرد، اونم از راه دور. یه جور وای فایِ کم بردِ که خیلی هم کارآمدتره.
برد بلوتوث چقدره؟
فکر میکنید بلوتوث فقط تا چند متر کار میکنه؟ نه بابا! میشه باهاش دستگاه هایی رو هم که بیشتر از یک کیلومتر از هم فاصله دارن به هم وصل کرد. البته این بستگی به چند تا چیز داره:
- قدرت فرستنده: هر چی قدرتش بیشتر باشه، بردش هم بیشتر میشه، ولی باتری رو هم زودتر خالی میکنه.
- حساسیت گیرنده: هر چی گیرنده حساس تر باشه، میتونه سیگنال های ضعیف تر رو هم از فاصله دورتر دریافت کنه.
- موانع: دیوار، درخت، و چیزای دیگه میتونن سیگنال رو ضعیف تر کنن.
بلوتوث چجوری امنه؟
بلوتوث یه سری چیزا داره که باعث میشه خیالتون از امنیتش راحت باشه:
- جفت شدن: وقتی یه دستگاه جدید رو وصل میکنید، یه کد مخصوص بهش داده میشه که فقط شما و اون دستگاه دارین. اینجوری خیالتون راحته که فقط کسایی که میخواین بهتون وصل شن میتونن وصل شن.
- رمزگذاری: میتونید اطلاعاتی که بین دستگاه ها رد و بدل میشه رو رمزگذاری کنید تا کسی نتونه بخونتش.
- آدرس بلوتوث: این آدرس مثه شماره شناسنامه ی دستگاه بلوتوث شماست. میشه هر چند دقیقه یه بار عوضش کرد تا کسی نتونه ردتون رو بزنه.
چطوری از بلوتوث استفاده کنیم؟
استفاده از بلوتوث خیلی راحته. کافیه:
- بلوتوث رو روشن کنید: تو تنظیمات گوشیتون یا کامپیوترتون میتونید این کارو بکنید.
- دستگاه مورد نظرتون رو پیدا کنید: لیست دستگاه های بلوتوثی که در نزدیکی شما هستن رو میتونید ببینید.
- جفت بشید: با وارد کردن یه کد یا تأیید یه درخواست، دستگاه ها رو به هم وصل کنید.
بلوتوث میتونه برای وصل کردن خیلی از چیزای دیگه هم استفاده بشه، مثه:
- کیبورد و ماوس بی سیم
- اسپیکر
- پرینتر
- کنترلر بازی
- دوربین
حالا با بلوتوث آشنا شدید، هر سوالی در مورد بلوتوث دارید میتونید بپرسید.