بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله؛ رقص مرگبار ستارهها با سیاهچالهها
تصور کنید یک هیولای کیهانی، ستارهای را به تکههای کوچک پاره میکند و یک نمایش آتشبازی کیهانی را به راه میاندازد. این اتفاقی است که در اعماق فضا، جایی که سیاهچالههای عظیم بر کهکشانها حکومت میکنند، رخ میدهد.
تکهتکه شدن ستارگان توسط سیاهچالهها
وقتی یک ستاره به یک سیاهچاله نزدیک میشود، نیروهای گرانشی شدید سیاهچاله باعث بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله مانند اسپاگتی، ستاره را به تکههای کوچک تبدیل میکنند. این رویداد که “اختلال جزر و مدی” نام دارد، یک نمایش نورانی خیرهکننده ایجاد میکند.
رازهای پنهان در پس این نمایشها
دانشمندان با استفاده از شبیهسازیهای پیشرفته، به بررسی دقیق بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله پرداختهاند. نتایج این شبیهسازیها نشان میدهد که برخلاف انتظار، بیشتر نور ساطع شده از این رویدادها در طول موجهای مرئی است و نه پرتوهای ایکس. همچنین، اندازه مواد درخشان اطراف سیاهچاله بسیار بزرگتر از آنچه انتظار میرفت، است.
یک معمای کیهانی
مشاهده بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله دانشمندان را با یک معمای بزرگ روبرو کرده است. چرا نور ساطع شده از این رویدادها در طول موجهای مرئی است و چرا مواد اطراف سیاهچاله اینقدر بزرگ است؟
پاسخ در شبیهسازیها
شبیهسازیهای جدید نشان میدهند که سیاهچالهها پس از بلعیدن ستاره، توسط مواد اطراف خود پوشیده میشوند و این امر مانع از انتشار پرتوهای ایکس میشود. همچنین، شبیهسازی بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله نشان میدهند که مواد اطراف سیاهچاله به سرعت گسترش مییابد و به همین دلیل اندازه بسیار بزرگی پیدا میکند.
کشف رازهای پنهان کیهان
با کمک شبیهسازی بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله، دانشمندان به درک بهتری از رفتار سیاهچالهها و رویدادهای اختلال جزر و مدی دست یافتهاند. این دستاورد به ما کمک میکند تا رازهای پنهان کیهان را کشف کنیم و به پرسشهای اساسی درباره جهان هستی پاسخ دهیم.
دانشمندان سالهاست که در تلاشند تا این رویدادهای شگفتانگیز را شبیهسازی کنند. اما کار سادهای نیست! قوانین گرانش نیوتن در نزدیکی سیاهچالهها کارایی خود را از دست میدهند و ما مجبوریم به سراغ نظریه نسبیت عام انیشتین برویم.
خوشبختانه دانشمندان جوان و پرانرژی با استفاده از ابررایانههای قدرتمند، موفق شدهاند شبیهسازیهای بسیار دقیقی از بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله ایجاد کنند. آنها ستارههایی را به سمت سیاهچالهها پرتاب میکنند و سپس با دقت تمام مراحل بلعیده شدن و آروغ زدن سیاهچاله را مشاهده میکنند.
شبیهسازی بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله نشان میدهند که مواد ستاره پس از ورود به سیاهچاله، به شکل یک دیسک چرخان بسیار داغ درمیآیند. این دیسک به قدری داغ است که تابشهای بسیار قدرتمندی از خود ساطع میکند. اما بخش اعظم این مواد به جای اینکه بلعیده شوند، به صورت یک جریان قدرتمند از سیاهچاله بیرون پرتاب میشوند.
این کشف جدید، بسیاری از پرسشهای دانشمندان را درباره سیاهچالهها پاسخ میدهد. ما اکنون میدانیم که سیاهچالهها نه تنها ستارهها را میبلعند، بلکه آنها را به صورت تکههای کوچک و داغ به اطراف پرتاب میکنند. این کشف همچنین به ما کمک میکند تا بهتر درک کنیم که سیاهچالهها چگونه بر محیط اطراف خود تأثیر میگذارند.
به عبارت دیگر، سیاهچالهها موجوداتی بسیار پیچیدهتر از آنچه که قبلاً تصور میکردیم هستند. آنها نه تنها هیولاهای فضایی هستند که همه چیز را میبلعند، بلکه موتورهای عظیمی هستند که مواد را به اطراف پرتاب میکنند و به شکلگیری کهکشانها و ستارگان جدید کمک میکنند.