تا همین اواخر، سرنوشت برند خودروسازی لانچیا در هاله‌ای از ابهام قرار داشت و پس از سال ۲۰۱۷، فعالیت آن به عرضه تنها یک مدل در یک بازار محدود خلاصه شده بود. به نظر می‌رسید خشم سرجیو مارکیونه، رئیس سخت‌گیر گروه خودروسازی FCA (فیات کرایسلر اتومبیلز)، از فروش چشمگیر مدل Ypsilon که بر پایه پلتفرم فیات ۵۰۰ ساخته شده بود، قابل تصور باشد.
تنها به واسطه حس وطن‌پرستی و بی‌اعتنایی رانندگان ایتالیایی به هزینه‌های غیرضروری و فناوری‌های نوین بود که برند خودروسازی لانچیا توانست تا زمان نجات یافتن توسط گروه خودروسازی Stellantis به بقای خود ادامه دهد.
باید اذعان داشت که اعتبار این احیا به کارلوس تاوارس، رئیس بنیان‌گذار Stellantis، تعلق می‌گیرد؛ زیرا او ارزش لانچیا را به اندازه‌ای درک کرد که بودجه کافی برای احیای ۱۰ ساله خط تولید اصلی مدل‌های این برند را تخصیص داد.
تاثیر سرمایه برای بازگشت برند خودروسازی لانچیا
با این حال، پرسش اساسی این است که دقیقا این ارزش ذاتی چیست؟ این همان چیزی است که نگارنده در تلاش برای کشف آن است؛ تجربه‌ای با رانندگی مدل جدید Ypsilon در شهر تورین، زادگاه اولین کارخانه‌ای که وینچنزو لانچیا را در سال ۱۸۹۸ به استخدام درآورد، نخستین مکانی که او با نام خود افتتاح کرد و کارخانه مشهور میرافیوری که اکنون میزبان مجموعه‌ای از خودروهای تاریخی فیات و لانچیا است.
مدل Ypsilon در دو نوع هیبریدی (Ibrida) و تمام الکتریکی (Elettrica) عرضه می‌شود و نگارنده مدل Elettrica، یعنی خودروی تمام الکتریکی برند خودروسازی لانچیا را برای آزمایش انتخاب کرده است. مدل هیبریدی از یک موتور ۱.۲ لیتری توربوشارژ بنزینی با قدرت ۹۹ اسب بخار بهره می‌برد، در حالی که مدل الکتریکی مجهز به یک موتور ۱۵۴ اسب بخاری و یک باتری ۵۱ کیلووات ساعتی است.
این مشخصات فنی بسیار آشنا به نظر می‌رسند، زیرا در بسیاری از خودروهای کوچک مبتنی بر پلتفرم e-CMP گروه Stellantis نیز به کار رفته‌اند.
از این رو، تجربه رانندگی با مدل Ypsilon Elettrica تقریبا به طور متمایزی مشابه با پژو ۲۰۸ یا واکسهال کورسا EV است. با این حال، به نظر نگارنده، این امر لزوما نکته منفی نیست. این خودروها فروش بسیار موفقی داشته‌اند و ظرافت‌های مربوط به کیفیت سواری و هندلینگ برای بسیاری از خریداران در این بازار اولویت چندانی ندارد.
مدل Ypsilon در بزرگراه صاف، راحت و باوقار عمل می‌کند و در شهر نیز از قدرت کافی برای مانور برخوردار است و پیچ‌ها را به خوبی پشت سر می‌گذارد. و اگر این‌ها برای شما کافی نیست، خبر هیجان‌انگیزی در راه است: نسخه HF با الهام از خودروهای رالی نیز در حال توسعه است.
آنچه واقعا خودروهای روزمره را از یکدیگر متمایز می‌کند، فارغ از قیمت آن‌ها، طراحی آن‌هاست. همان دلیلی که ممکن است فردی را عاشق جیپ اونجر کند، می‌تواند دلیل دیگری برای سفارش یک آلفارومئو جونیور با وجود مشخصات فنی مشابه باشد.
برند خودروسازی لانچیا همواره یک برند پیشرو در زمینه طراحی بوده است و در عصر آینده که شباهت‌های مکانیکی و فنی در حال افزایش است، به نظر می‌رسد تمرکز بر طراحی یک استراتژی ایده‌آل برای این برند باشد.
ژان پیر پلو، رئیس بخش طراحی لانچیا و طراح خودروهای محبوبی همچون رنو توئینگو نسل اول، سیتروئن C6 و محصولات DS ایتالیا، در این باره می‌گوید:
“بسیاری از مردم به صراحت از من خواستند که برای برند خودروسازی لانچیا کار کنم. در چشمان آن‌ها شور و اشتیاق موج می‌زد و هنگامی که من برنامه‌های احتمالی برای تولد دوباره این برند باشکوه را برای آن‌ها شرح دادم، چشمانشان برق زد.”
از میان چهار رکن طراحی که تیم استودیوی تورین تحت رهبری او تعریف کرده‌اند، شاید تشخیص مفهوم معنادار در مدل Ypsilon چندان آسان نباشد، اما ردپای نماد را می‌توان در چراغ‌های عقب الهام‌گرفته از مدل استراتوس مشاهده کرد. اگرچه مفاهیم سازگار ممکن است در نگاه اول متناقض به نظر برسند، اما نمای بیرونی خودرو جرقه‌هایی از نوآوری را به نمایش می‌گذارد، بدون آنکه درگیر جزئیات بیش از حد جذاب شود.
همین امر در مورد فضای داخلی نیز صادق است، جایی که جزئیات غیرمعمول فراوانی به چشم می‌خورد: تنظیم‌کننده‌های طلایی رنگ سیستم تهویه هوا، قطعات چوبی، طرح داشبورد به سبک آرت دکو و یک میز در بالای کنسول مرکزی که شکل گرد آن در طراحی درها و Sala Hub در پشت صفحه‌نمایش لمسی نیز تکرار شده است. و سپس صندلی‌های مخملی با طرح‌های منحصربه‌فرد به رنگ زنگاری وجود دارند که حقیقتا خیره‌کننده هستند.
برد رسمی اعلام شده برای مدل Ypsilon الکتریکی ۲۵۰ مایل (حدود ۴۰۰ کیلومتر) است، بنابراین نگارنده انتظار داشت که سفر ۱۶۰ مایلی (حدود ۲۵۷ کیلومتری) تا هتل خود در تورین را با میزان قابل توجهی شارژ باقی‌مانده به پایان برساند. اما با سرعت ۸۰ مایل در ساعت (حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت)، عدد نشانگر میزان شارژ به طرز نگران‌کننده‌ای کاهش یافت، به طوری که مجبور شد صبح زود از خواب بیدار شود تا خودرو را به میزان کافی شارژ کند.
خوشبختانه، برنامه Zap-Map نشان می‌دهد که ایستگاه‌های شارژ متعددی در این شهر صنعتی وجود دارد و شبکه Plentitude (که توسط غول نفتی ایتالیایی Eni اداره می‌شود) هم فرآیند ثبت‌نام آسان از طریق اپلیکیشن و هم یک CCS Hypercharger نرم و شیک را ارائه می‌دهد.
سرعت شارژ به ۸۹ کیلووات می‌رسد (در حالی که حداکثر ظرفیت شارژ مدل Ypsilon ۱۰۰ کیلووات است) و همه چیز به خوبی پیش می‌رود تا اینکه ناگهان این روند متوقف می‌شود. فرآیند شارژ بدون هیچ دلیل مشخصی در نیمه راه قطع می‌شود و دوباره راه‌اندازی نمی‌شود.
سپس خودرو با صدای بوق ممتد هشداری را به نمایش می‌گذارد:
«خرابی سیستم کشش الکتریکی: خودرو را متوقف کنید، به دفترچه راهنمای کاربر مراجعه کنید.»
در آن زمان، اقداماتی باید انجام می‌شد و تکنسین‌ها بعدها به نگارنده اطلاع دادند که هیچ ایرادی در خودرو پیدا نکرده‌اند. هنگامی که نگارنده از مرکز میراث FCA بازدید می‌کند، راهنما اشاره می‌کند که برخی از ایتالیایی‌ها نیز نسبت به مدل Ypsilon نظر چندان مثبتی ندارند، از طراحی آن متقاعد نشده‌اند و از اینکه این خودرو در اسپانیا تولید می‌شود، ناراحت هستند.
بدیهی است که بازسازی برند خودروسازی لانچیا از بسیاری جهات کار دشواری خواهد بود، اما هنگامی که تاریخچه غنی این برند و علاقه‌ای که هنوز هم برانگیخته می‌کند را در نظر می‌گیرید، متوجه می‌شوید که چرا این تلاش ارزشمند است.
__ تکنو دات مرجع اخبار تکنولوژی __
