با تفاله قهوه بتن بساز
محققان استرالیایی کشف کردن که میشه با یه راهکار باحال، تفاله قهوه آسیاب شده رو به درد بخور کرد و هم بتن رو ۳۰ درصد محکمتر ساخت!
بذارین ساده توضیح بدم. هر سال دنیا کلی تفاله قهوه دور میریزه، حدودا ۱۰ میلیارد کیلو! بیشتر این تفالهها هم میره تو سطل آشغالی و آخرش هم تو landfills (محل دفن زباله) تلنبار میشه.
این زبالههای آلی موقع تجزیه، گازهای گلخانهای مثل متان و دیاکسید کربن تولید میکنن که باعث گرم شدن کره زمین میشه. مهندس راجیو رویچاند از دانشگاه RMIT میگه دفع زبالههای آلی یه چالش جدیه.
از اون طرفم با داغ شدن بازار ساخت و ساز تو دنیا، تقاضا برای بتن که درست کردنش هم به منابع زیادی احتیاج داره داره میره بالا و اینم یه مشکل دیگه برای محیط زیست درست کرده.
مهندس جیه لی از RMIT میگه: «استخراج مداوم شن از طبیعت برای ساخت و ساز، روی محیط زیست تاثیر بدی داره. این شنها رو معمولا از بستر و کنارههای رودخونهها برمیدارن. چون منابع شن محدوده و برداشتنش هم روی محیط زیست تاثیر داره، تامین پایدار شن یه چالش جدیه. با یه دیدگاه اقتصاد دورانی (circular economy) میتونیم هم جلوی رفتن زبالههای آلی به landfills رو بگیریم و هم منابع طبیعی مثل شن رو بهتر حفظ کنیم.»
حالا مشکل اینه که نمیشه تفاله قهوه رو مستقیم قاطی بتن کرد چون مواد شیمیاییای داره که بتن رو ضعیف میکنه.
این تیم تحقیقاتی یه راه حل باحال پیدا کردن. اونا تفاله قهوه رو با درجه حرارت پایین (زیر ۳۵۰ درجه سانتیگراد) و تو یه محیط بدون اکسیژن حرارت دادن. این فرآیند یه اسم علمی داره به اسم pyrolysis که باعث شکستن مولکولهای آلی میشه و تهش یه زغال متخلخل و پر از کربن به اسم biochar درست میشه. این biochar میتونه با سیمان ترکیب بشه و باعث بشه بتن محکمتر بشه.
البته اونا هنوز دارن روی دوام بلندمدت این بتن جدید تحقیق میکنن و میخوان ببینن تو شرایط مختلف مثل یخبندان و آب شدن، جذب آب، سایش و فشارهای دیگه چطور عمل میکنه.
این تیم همچنین داره روی درست کردن biochar از چیزای دیگه مثل چوب، زبالههای غذایی و کشاورزی هم کار میکنه.
شنون کیلمارتین-لینچ، یکی دیگه از مهندسان تیم تحقیقاتی میگه: «تحقیقات ما هنوز اول راهه ولی این نتایج هیجانانگیز یه راه ابتکاریه برای کم کردن خیلی زیاد زبالههای آلی که میره تو landfills.»