بازی‌های معروف دیگه جذابیت قدیم رو ندارن؛ دلایل من برای دلسرد شدن از این بازیها
بازی‌های AAA یا همون تراز اول که با بودجه زیادی ساخته میشن و معروف میشن خیلی از بهترین لحظات زندگیم رو رقم زدن. ولی خب، جوری که صنعت بازی داره با این بازیها برخورد می‌کنه، باعث شده که دیگه حس نکنم AAA ها برای من باشن. بذارین بگم چرا…
۱
بازی رو منتشر میکنن بعد با آپدیت‌ها ایراداتش رو اصلاح میکنن
بازی رو منتشر میکنن بعد با آپدیت‌ها ایراداتش رو اصلاح میکنن
سازنده‌های بازیها دیگه دارن یه عادت بد پیدا میکنن. اونم اینه که بازی‌های خیلی مهم و گرون رو با ایرادای مشخص منتشر میکنن. بعدش هم نقشه‌شون اینه که این ایرادا رو بعد از انتشار بازی با یه پچ و آپدیت درستش کنن. یعنی کل بازی رو تبدیل به یه چی میکنن که مدام باید روش وصله پینه بذارن!
درسته که هیچ بازیای بدون ایراد نیست، ولی بعضی از این باگ‌ها خیلی رو مخن. مثلا بازی گیر می‌کنه، بعضی مراحل اصلا بالا نمیاد، یا همش از بازی پرت میشی بیرون. تو بازی‌های گروهی هم ممکنه مشکلات سرور پیش بیاد، مثلا اینکه دیگه آدم پیدا نمیشه باهاش بازی کنی، یا اصلا وصل نمیشه، یا سرعت نت خیلی پایینه.
اینجوری که بازی رو اول بذارن بیرون و بعدش ایراداشو درست کنن، شاید به سازنده‌ها کمک کنه که تو هر سه ماه بتونن فروش خوبی داشته باشن. ولی خیلی از گیمر‌ها حرصشون میگیره که یه بازی ناقص و پر از ایراد رو با قیمت بالا می‌خرن. مخصوصا که این بازی‌های خیلی مهم معمولا خیلی گرونن. اینجوری کل اعتبار صنعت بازی‌های AAA زیر سوال میره.
۲
سود مالی > تجربه بازی
سود مالی > تجربه بازی
بازی یه موقع هایی ایراد داره و داغونه، ولی میدونی چی هیچوقت ایراد نداره؟ همون خریدهای کوچیک تو بازی و فروشگاه تو بازی!
سازنده های بازی انگار فقط دنبال اینن که ازت پول در بیارن. یا با این خریدای کوچیک که تهش معلوم نیست چی بهت میدن، یا با اینکه چندتا نسخه مختلف از یه بازی رو درست میکنن که هر کدوم گرونتره و یه چیزای الکی بیشتری بهت میده. انگار همون ۷۰ دلاری که واسه نسخه اصلی بازی میدی هیچی نیست!
تازه اگه اینا کفایت نمیکنه، شرکت EA میخواد تو بازیایی که پول کاملشون رو میدی هم تبلیغ بزاره. از اون طرفم شرکت TakeTwo میگه چون GTA 6 قراره خیلی گرافیک داشته باشه و ساختنش گرونتر تموم شه، شاید قیمتشو بالاتر از ۷۰ دلار بزنن.
همه اینا باعث میشه حس کنم این شرکت‌های بازیسازی منو فقط یه کیف پول میبینن!
۳
همه دنبال بازی های آنلاین هستن!
همه دنبال بازی های آنلاین هستن!
بازی های آنلاین که هی باید براشون پول خرج کنی کلی طرفدار پیدا کردن. بازی هایی مثل Fortnite و Genshin Impact و Destiny 2 انقدر موفق بودن که حالا خیلی از شرکتای بزرگ بازی سازی هم میخوان از قافله عقب نمونن.
من خودم عاشق بازی های داستانی تک نفره هستم و اصلا خوشم نمیاد که شرکتایی که تو ساخت این سبک بازی ها معروفن، حالا دنبال اینجور بازی های آنلاین باشن.
این بازیای آنلاین که هی باید براشون پول بدی تا برنده باشی، یا اونایی که شانسی یه چیزی بهت میدن اصلا جالب نیستن. تازه کلی هم وقتتو میگیرن. انگار به جای بازی کردن، داری یه کار اضافه انجام میدی!
خلاصه اینکه، قراره صنعت بازی سازی همش از این بازیای آنلاین بهمون بده.
من که اصلا خوشم نمیاد!
۴
اجبار اتصال به اینترنت!
اجبار اتصال به اینترنت!
بعضی از بازیا مثل بازی های آنلاین حجیم (MMO)، بتل رویال و چند نفره واقعا به اینترنت وصل باشن. خب معلومه، دنیاهای مشترک، پیدا کردن هم تیمی و کل بخش اجتماعی این بازیا نیاز به اینترنت دارن.
اما سوال اینه که بازی های داستانی که خودمون تنهایی بازی می کنیم، مثل “جوخه انتحار: لیگ عدالت رو بکش” یا “دیابلو ۴” هم نیاز به نت دارن؟
یه چیز دیگه که کلافه کننده است اینکه حتی تو بازی های داستانی که روی دیسک بازی میشن، مثل سری بازی های کال آو دیوتی یا “میراث هاگوارتز”، باید حداقل یه بار وصل شی به اینترنت تا بتونی یه سری چیزا رو دانلود کنی تا بعدا بدون اینترنت بازی کنی!
این اجبار به اینترنت کلا چالش برانگیزه. اگه سرورهای بازی خاموش شن، دیگه نمیتونی اصلا بازیش کنی. تازه اگه بری جایی که اینترنت ضعیف داره یا کلا قطع باشه هم که دیگه بدبختی! تازه مسائل امنیتی و شخصی بودن اطلاعات رو که دیگه نگم برات.
حالا دیگه هر وقت می بینم یه بازی داستانی میگه باید به اینترنت وصل باشی، بیخیالش میشم.
۵
فقدان ریسک پذیری و نوآوری
فقدان ریسک پذیری و نوآوری
بازیای AAA خیلی دارن پیچیده تر میشن. بخاطر همین ساختشون هم بیشتر طول میکشه و خرجشون هم خیلی بالا میره. نتیجه اش این میشه که شرکتا که این بازیارو درست میکنن دیگه حاضر نیستن ریسک کنن و سراغ ایده های جدید برن. مشکل اینجاست که وقتی اونا دیگه ریسک نمیکنن، بازیایی که بهمون میدن همش شبیه هم هستن و از یه سری فرنچایز های تکراری هم تا تهشون درمیارن.
من دیگه خسته شدم از اینکه تو بازیای تک نفره باید هی برم تو پایگاه های دشمن و باهاشون بجنگم. دیگه سیستم مبارزه تو این بازیا هم همش شبیه بهمه. انگار دارن همون بازیای ۵ سال پیش رو دوباره درست میکنن! واقعا خسته شدم از دنباله ها، بازسازی ها و ریبوت های الکی.
کار به جایی رسیده که اگه همین الان دیگه هیچ بازی AAA جدیدی نخرم و فقط برم سراغ بازیای قدیمی، انگار هیچی رو از دست ندادم. فقط یه ذره کیفیت تصویرشون بهتر شده ولی خب همون گیم پلی تکراری همشونم هست.
۶
اخراج دسته جمعی و تعطیلی استودیو
اخراج دسته جمعی و تعطیلی استودیو
صنعت بازیسازی تو وضعیت خیلی خرابیه! طبق یه گزارش، تا حالا تو سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۰ هزار نفر از کار بیکار شدن. تازه جدا از اخراج‌ها، مایکروسافت با بستن استودیوهای Tango Gameworks، Arkane Austin و Alpha Dog Games حسابی همه رو شوکه کرد.
این اخراج‌ها و تعطیلی استودیوها نشون میده که اوضاع تو دنیای بازی‌های AAA خرابه. وقتی استودیوهای بزرگ به خاطر کم کردن هزینه، قید استعداد و خلاقیت رو می‌زنن، دیگه آدم دلش نمیاد که بخواد صنعت‌شون موفق بشه.
شاید صنعت بازی‌های AAA بتونه خودش رو جمع کنه و دوباره علاقه‌مو به این بازیها برگردونه. ولی فعلا من یه لیست بلندبالا از بازی های عقب‌مونده دارم که باید تموم‌شون کنم و دیگه به این زودی‌ها سراغ بازی‌های جدید AAA نمیرم.
